دنیا روز به روز به سمت فناوری‌های دیجیتال پیش می‌رود و به همین دلیل، هر روز به منابعی مثل الکتریسیته وابسته‌تر می‌شود. در چنین دنیایی کمتر کسی دلش می‌خواهد برق حتی برای لحظه‌ای هم که شده قطع شود. اما حقیقت این است که همیشه احتمال قطعی برق وجود دارد. با این حال در جهان پیشرفتۀ امروز برای هر مشکلی راه‌حلی پیدا می شود.

برای حل مسالۀ قطعی برق یوپی‌اس و اینورتر راه‌حلهای مناسبی هستند. عملکرد اصلی این دو دستگاه یکسان است، یعنی هر دو در صورت قطعی برق شهری با برق باتری توان مورد نیاز برای دستگاه‌های متصل را فراهم می‌کنند؛ اما در پارامترهایی مثل مدارات، قیمت و عملکردشان تفاوتهایی نیز وجود دارد.

کلمۀ اینورتر (inverter) خود به معنای «مبدل» است. هنگامی که برق شهری وصل باشد، اینورتر جریان AC برق شهری را گرفته و برای ذخیره در باتری به DC تبدیل میکند. هنگام قطعی برق شهری، برق مورد نیاز باید از باتری تأمین شود اما برای این کار ابتدا باید جریان DC دوباره به AC تبدیل شود، بنابراین اینورتر جریان DC را AC تبدیل کرده و به دستگاه‌های متصل می‌فرستد. پس از اتصال مجدد برق شهری، اینورتر دوباره برای شارژ باتری جریان را به DC تبدیل می کند. به همین دلیل است که این دستگاه «اینورتر» یا «مبدل» نامیده می‌شود.

یوپی‌اس یا دستگاه تأمین برق اضطراری هم از همین اصول برای ذخیره و توزیع جریان به دستگاه‌های الکتریکی استفاده می کند. با این تفاوت که یوپی‌اس عمل تبدیل جریان AC به DC را سریعتر انجام می‌دهد. یکی از نقاط مثبت یوپی‌اس این است که برای تبدیل AC به DC یا بالعکس از رله و سیگنالها استفاده نمی کند. تبدیل جریانها در یو پی‌ اس حدود 10 تا 15 میلی ثانیه طول می‌کشد اما در شرایط یکسان این زمان در اینورتر 500 میکروثانیه است. معمولا در دستگاه هایی مثل سیستمهای کامپیوتری که تحمل وقفۀ طولانی‌تر اینورتر را ندارند، از یوپی ‌اس استفاده می‌شود.

تفاوت دیگر بین یو پی ‌اس و اینورتر این است که یوپی‌اس امکان کنترل و تنظیم نوسانات جریان الکتریسیته را فراهم می کند. اما ینورتر چنین قابلیتی ندارد چون فقط جریان را در باتری ذخیره و آن را به دستگاه ها ارسال می کند.