گاها برای افزایش ظرفیت و افزایش دسترس‌پذیری یوپی‌اس پشتیبان می‌توان چند سیستم یو پی اس را به صورت موازی به یکدیگر متصل نمود. در چنین حالتی توان خروجی تمام یوپی‌اس‌ها یکپارچه می‌شود. اما پیکربندی موازی یوپی‌اس‌ها انواع مختلفی دارد که هرکدام ویژگی‌های منحصر بفرد خود را دارند.

موازی‌سازی سیستم های یو پی اس توسط سوئیچ انتقال خودکار

در موازی سازی با سوئیچ انتقال خودکار، چند یو پی اس به وسیلۀ یک سوئیچ به یکدیگر متصل می شوند. درواقع خروجی هرکدام از یو پی اس ها به سوئیچ منتقل شده و بعد با تعدیل ولتاژهای موجود ماژولهای مورد نیاز به تجهیزات ارسال می گردد. مزیت این پیکربندی در آن است که اگر بار خروجی یکی از یو پی اس ها خراب باشد در آن صورت از بار خروجی سایر یو پی اس ها استفاده می شود. تنها عیب این پیکربندی این است که اگر اشکالی در معماری به وجود بیاید مقدار بار مورد نیاز ارائه نخواهد شد، حتی اگر برق شهری موجود باشد.

موازی سازی سیستم های یو پی اس از طریق موازی سازی کابیت ها

در موازی سازی سیستم های یو پی اس از طریق موازی سازی کابیت ها، یو پی اس ها به وسیلۀ یک واحد الکترونیکی که خارج از یو پی اس ها قرار دارد انجام می شود. درواقع کار اصلی این واحد توزیع بار در میان ماژول سیستمهای یو پی اس است.

یکی از ویژگی‌های این پیکربندی این است که اگر یکی از یو پی اس ها دچار خرابی شود در آن صورت یک یو پی اس دیگر جایگزین یو پی اس معیوب می گردد. بعلاوه در این معماری به جای سوئیچ انتقال یک موتور قطع کننده وجود دارد. اما نقص این پیکربندی هم در آن است که اگر در واحد الکترونیک که برای اشتراک گذاری بار استفاده می شود اشکالی ایجاد شود مقدار بار موردنیاز ارائه نخواهد شد حتی اگر برق شهری موجود باشد. ویژگی دیگر این پیکربندی نبود لینکهای ارتباطی اضافی در در آن است. در نهایت باتوجه به اینکه دو قطعه، یعنی موتور قطع کننده و واحد الکترونیکی، اضافه شده‌اند، هزینۀ آن از معماری نوع اول بیشتر است.

موازی سازی سیستم های یو پی اس به صورت آماده به کار

از آنجایی که در این پیکربندی جزء اضافی دیگری به سیستم متصل نمی‌شود کم‌هزینه‌تر است. اما امکان خطا در این نوع معماری زیاد می باشد. در این پیکربندی بارها به اشتراک گذاشته نمی‌شوند در نتیجه اگر یو پی اس اول معیوب شود، یو پی اس دوم باید 100 درصد بار موردنیاز را تأمین کند. ویژگی دیگر این است که میزان MTBF در این معماری کمتر از میزان MTBF در حالت تک ماژوله است. در پیکربندی آماده به کار ظرفیت اضافه بار براساس میزان بار ماژول اولیه سوئیچ استاتیک محدودیتهایی دارد.

موازی سازی سیستم های یو پی اس به صورت منطق متمرکز

موازی سازی یوپی‌اس‌ها از طریق منطق متمرکز در اصل مشابه معماری کابینت است. تنها تفاوت این دو معماری در این است که در پیکربندی منطق متمرکز در ماژول یوپی اس از یک «lead» کنترل الکترونیک برای کنترل توزیع بار بین سایر ماژول های سیستم استفاده می شود.

از ویژگی‌های این پیکربندی این است که نیازی به استفاده از ATS ندارد. عیب این پیکربندی در آن است که اگر مشکلی در «lead» ایجاد شود تمام یو پی اس ها از کنترل خارج  می‌شوند. حتی امکان دارد تمام یو پی اس ها به حالت بای پس بروند یا کلا از کار بیفتند. همچنین اگر مشکلی در ارتباطات میان «lead» و یو پی اس ها ایجاد گردد ممکن است بار دچار وقفه گردد حتی اگر مشکلی در تامین برق وجود نداشته باشد.

به رغم مزایایی که هرکدام از روشهای موازی‌سازی دارند مشکل مشترکی در همۀ آنها وجود دارد و آن اینکه تمام معماری ها قطعۀ حساسی دارند که قابل تقویت نیست. تنها راه حل این مشکل استفاده از تکنولوژی RPA است؛ این تکنولوژی علاوه بر افزایش ظرفیت درجۀ اطمینان سیستم را نیز افزایش می‌دهند.

با تکنولوژی RPA (یا Redundant Parallel Architecture) کاربران می توانند بدون دستکاری بخش های الکترونیکی خارجی و یا سوئیچ و با کنترل ماژول، سیستم های یو پی اس را به درستی موازی کنند. در اینصورت یکی از ماژولها به عنوان ارباب (یا Master) عمل می کند و ماژول های دیگر (که نقش برده یا Slave را بازی می‌کنند) و دسترسی به تمام پارامترها را تحت کنترل خود قرار می دهد. اگر یکی از UPSها قادر به تامین بار نباشد میزان بار تولیدی یو پی اس بین سایر یو پی اس ها تقسیم می شود. همچنین اگر یو پی اس ارباب قادر به ارائه بار نباشد، یکی دیگر از یو پی اس های موجود به صورت کاملا تصادفی به عنوان یو پی اس ارباب انتخاب شده و در نتیجه بارمورد نیاز تجهیزات بدون هیچ وقفه ای تامین می‌شود.