سرن(CERN) بزرگترین مجموعه آزمایشگاهی جهان در زمینه فیزیک ذرات بنیادی و فیزیک هسته ای است. این مجموعه عظیم و منحصر بفرد در حاشیه شهر ژنو سوئیس در شهر میرین و در مرز مشترک فرانسه و سوئیس واقع شده است. تحقیقات و آزمایشها و پژوهشهای انجام شده در این مرکز و کسب جوایز متعدد توسط دانشمندان و پژوهشگران فعال این مرکز معتبر علمی دنیا خود نشان از اهمیت سرن در عرصه تبادلات علمی دنیا دارد.
به طور کلی این مرکز میزبان برنامه های بزرگ تحقیقاتی در زمینه فیزیک نظری است و نیاز به یک برنامه ی محاسباتی بسیار دقیق دارد تا داده های بدست آمده از آزمایشات انجام شده را محاسبه کند. اخیراً یک مرکز داده جدید در بوداپست افتتاح گردیده که کار محاسبات بدست آمده از مرکز اصلی را انجام می دهد. این مرکز شامل تجهیزات بسیار حساس الکترونیکی بوده که برای محافظت نیاز به نصب منبع تغذیه ی بدون وقفه دارد مانند یو پی اس به تعداد و ظرفت بسیار بالایی نیاز است. این مرکز در بوداپست با مدارهای الکتریکی 100 گیگابایت بر ثانیه به سایت اصلی CERN متصل است. حدود 500 سرور ، 20 هزار هسته محاسباتی و 5.5 پتابایت فضای ذخیره سازی در سایت جدید فعال هستند که بیش از 18000 واحد فضای قابل استفاده را فراهم می کند. برای پاسخگویی به خواسته های منبع تغذیه بدون وقفه (UPS) ، پیمانکاران مرکز داده به تصمیم به نصب چندین مورد یو پی اس در این مرکز گرفتند.
مرکز داده جدید از راه دور از CERN مدیریت می شود. این برنامه قابلیت های شبکه جهانی محاسبات LHC را که بیش از 25 پتابایت داده تولید شده در سال توسط برخوردگر بزرگ هادرونی (LHC) ذخیره ، توزیع و تحلیل می کند ، گسترش می دهد. همچنین تداوم تجارت زیرساخت های CERN را بهبود می بخشد.
تجهیزات ایمنی حیاتی در اطراف برخورد دهنده بزرگ هادرونی (LHC) ، از جمله سیستم های محافظتی دستگاه ، به منابع تغذیه بدون وقفه (UPS) متصل هستند. در صورت خرابی شبکه ، سیستم های UPS همچنان برای مدت زمان محدودی این سیستم های حساس را تغذیه می کنند و اطمینان از خاموش شدن ایمن شتاب دهنده را تضمین می کنند. در جدیدترین پروژه ی این مرکز تحقیقاتی ، کار برای به روزرسانی و جایگزینی بیش از 100 سیستم UPS در LHC آغاز شد.
برای LHC ، اختلال در شبکه ی اصلی برق چیزی خیلی بیشتر از یک آسیب معمولی است: زیرا در آزمایشگاه اغلب با تخلیه پرتو مواجه می شویم و در بعضی موارد ، به استخراج انرژی از مدارهای ابررسانا نیاز دارد. هنگامی که این اتفاق می افتد ، سیستم های محافظت از بارها و به ویژه سیستم محافظت Quench باید فعال باشند تا به درستی روند خاموش شدن دستگاه ها را انجام دهند. با استفاده از سیستم های UPS ، می توان 10 دقیقه برق در این مرحله حساس به سیستم های حفاظتی ارائه داد.
در حال حاضر دو سیستم UPS در هر یک از مناطق LHC وجود دارد. در اصل اگر سیستم اول خراب می شد یکی به عنوان پشتیبان استفاده می شد. سپس ، در سال 2009 ، به منظور تهیه دو مسیر برق مستقل و اضافی برای سیستم های حفاظت دستگاه ، یک تغییر اساسی در توزیع UPS انجام شد. وینسنت چارایر ، رهبر پروژه برای جایگزینی سیستم های UPS ، می گوید: "منبع تغذیه ی بی وقفه بهترین راه حل برای محافظت از این تجهیزات حساس است اما در تنظیمات فعلی ، خرابی یکی از سیستم های UPS ما را ملزم به خاموش کردن شتاب دهنده می کند."
گروه مهندسی برق (EN-EL) ابتدا سیستم های جدید مبتنی بر فناوری قوی تر را جایگزین سیستم های UPS موجود کرد. اما همچنین ، یک سیستم UPS اضافی به هر منطقه اضافه شد. این سیستم UPS سوم به عنوان پشتیبان برای دو سیستم UPS در خط مقدم عمل می کند.
طبق گفته ی یکی از مدیران ارشد این مرکز تحقیقاتی: ”با طرح نصب سه سیستم در هر یک از مناطق این مرکز ، خرابی یک سیستم UPS برای سیستم های محافظت از بارها قابل توجه نخواهد بود و LHC به کار خود ادامه خواهد داد بنابراین زمان از دست رفته برای انجام تحقیقات فیزیک به حداقل می رسد. "
در طول LS1 ، حدود 170 سیستم UPS با باتری آنها نصب می شود. از آنجا که بیشتر این موارد برای LHC استفاده می شوند ، یک چالش تدارکاتی اضافی برای این عملیات وجود دارد. چاریر می گوید: "بیشتر مناطقی که باید UPS در آنجا نصب شود زیر زمین قرار دارند." "ما باید بیش از 80 تن لوازم الکترونیکی و بیش از 280 تن باتری را جابجا کنیم." این عملیات بیش از یک سال به طول خواهد انجامید و شامل پیمانکاران خارجی و همچنین اعضای گروه EN-EL خواهد بود.
برای مطالعه ی بیشتر می توانید به آدرس های زیر مراجعه کنید:
https://www.aegps.com/en/technology/references/cern/
https://home.cern/news/news/engineering/keeping-lhc-power